Je wilt al lang een bijzondere reis, fiets- of wandeltocht maken. “Later als de kinderen groot zijn, ik meer vrije tijd heb, dan…“. ‘Later’ is inmiddels ‘nu’ en die droomtocht heb je maar in de ijskast gelaten. Zoals je je nu voelt, wordt het eerder een hel dan een droomtocht.

Je wilt je gaan omkleden voor een leuk uitje. Als je voor je kledingkast staat, zie je weer die vlotte lievelingsbroek en dat leuke slim fit shirt hangen. Je wilt het al pakken want je voelt je er altijd lekker in. Nu zijn ze alleen twee maten kleiner dan je nu hebt. Met een steek in je buik hang je ze terug. Als je het nu aantrekt, voel je je net een rollade in een te strak net. Sneu gezicht. Dus gauw die wijdere, suffe nieuwe kleding aan. Bah.

Voorheen keek je na het douchen best met enige goedkeuring naar je blote lijf in de spiegel. “Niet slecht voor mijn leeftijd”, dacht je stiekem. Tegenwoordig trek je gauw je shirt over je hoofd. Die ‘schattige’ vetrolletjes of Boeddhabuik zie je liever niet.

Misschien slik je zelfs al medicijnen tegen te hoge bloeddruk, te hoog cholesterol of andere ‘welvaartsziekten’. Toch helpt het voor je gevoel niet en blijf je met je gedachte bij deze welvaartsziekten hangen.

Je zonder dat je er erg in hebt weer lekker aan één stuk kunt doorwerken aan die klus in de tuin. Gezellig kletsend met je vrienden die lange wandeling of fietstocht maken en zij dit keer zeggen dat het tijd voor pauze is. Of bijvoorbeeld de hele training lekker mee hebt gedaan zonder pijn of ademnood.

Je op ‘ik ga boeken’ drukt om die lang gekoesterde droomreis te maken.

Je kledingmaat een, twee maten kleiner is geworden en je je weer 10 jaar jonger voelt in die leuke, nieuwe trendy kleding.

Jij je medicijndosering kunt verlagen of zelfs niet meer hoeft in te nemen.

Jezelf ‘s ochtends een vette knipoog geeft als je in de spiegel kijkt en je niet meer schaamt in het zwembad of de sauna.